Γράφει ο Όθωνας Κουμαρέλλας*
Σε όσους φίλους αναρωτιόνται τι θα γίνει τελικά:
1. Το ευρώ ως μη γνήσιο νόμισμα, αλλά ως ένα ιδιότυπο παράγωγο προϊόν «υποκατάστατο» τραπεζικού χρεογράφου (σταθερής κυκλοφορίας), απέτυχε στο σκοπό του (πέρα από τη κερδοσκοπία σε βάρος των εθνικών κρατών) και έχει ήδη κλείσει τον ιστορικό του κύκλο.
2. Οι φυγόκεντρες δυνάμεις εντός της ευρωζώνης, που μέχρι τώρα συμπιέζονταν, εκτονούμενες θα προκαλέσουν ανεξέλεγκτα φαινόμενα, που θα υποσκάψουν τα θεμέλια της ίδιας της Ε.Ε. και οι πιθανότητες διάλυσής της αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο.
3. Η προσπάθεια των «ευρωπαϊστών» και προκειμένου να σώσουν ό,τι είναι δυνατό να περισωθεί, θα κατατείνει στη διάσπαση της ευρωζώνης σε δύο ή περισσότερα τμήματα. Πολύ σωστά περιγράφεται από διάφορους, η διαδικασία του ευρώ του βορρά και εκείνο του νότου. Οι κίνδυνοι όμως που περικλείονται σε ένα τέτοιο εγχείρημα είναι τεράστιοι και μια διάσπαση αυτού του είδους θα ενδυναμώσει περαιτέρω τις φυγόκεντρες δυνάμεις. Προκειμένου να ελεγχθούν οι εξελίξεις....
θυσιάζεται ως πρώτο θύμα, αλλά μακράν από τελευταίο, η ίδια η Δημοκρατία στις χώρες της ευρωζώνης και η όποια Νομιμότητα απέρρεε απ’ αυτήν.
4. Η Γερμανία ως αντάλλαγμα της διάσωσης του ευρώ μέσω εκτύπωσης νομίσματος και ευρωομολόγων, ζητά τον άμεσο έλεγχο των Εθνικών Κοινοβουλίων (ήδη διέρρευσε η πληροφορία, ότι ο προϋπολογισμός τις Ιρλανδίας συζητήθηκε πρώτα στο Γερμανικό Κοινοβούλιο, ενώ κι εδώ πέραν της τρόικας και των τεχνικών επιτετραμμένων υπό τον Ράϊχενμπαχ, εμμέσως πλην σαφώς αποκλείουν, ή επιβάλλουν το εάν και πότε θα γίνουν εκλογές, η δε απαίτηση για υπογραφή εξευτελιστικών κειμένων υποταγής προκειμένου να δοθεί στους «ηρωινομανείς» η 6η δόση, έχει ξεπεράσει κάθε φαντασία «καψονιού» απέναντι στη πιο εθελόδουλη ηγεσία που θα μπορούσε να διαθέτει μια χώρα), δηλαδή επιβάλλεται ο πλήρης έλεγχος της Νομοθετικής, της Εκτελεστικής και έμμεσα της Δικαστικής Εξουσίας. Το σύνολο της λεγόμενης περιφέρειας της Ευρώπης, αρχής γενομένης από την Ελλάδα και την Ιταλία, μετατρέπεται έτσι και χωρίς να γίνεται άμεσα αντιληπτό στους πολλούς, όχι μόνο οικονομικά, αλλά κυρίως Πολιτικά σε προτεκτοράτο της Γερμανίας.
5. Ειδικά για την Ελλάδα, μέσω των ρυθμίσεων της συμφωνίας 26ης - 27ης Οκτωβρίου επισημοποιείται η χρεοκοπία της χώρας, με ένα παράδοξο όμως για πτώχευση συνεπακόλουθο, το χρέος αντί να εξαλειφθεί, παραμένει και μάλιστα μεγαλύτερο, απλά αλλάζει χαρακτήρα και γίνεται ενυπόθηκο!
6. Μαζί λοιπόν με την απονομή του βραβείου Νόμπελ «μακακίας» και εθελοδουλίας στις υποτιθέμενες ελίτ αυτής της χώρας, γιατί χωρίς ντόπιους συνεργάτες «κουίσλιγκς» τίποτα δεν θα μπορούσε να περάσει, οδεύουμε πρώτοι, ως υπό πλήρη και αδιαμφισβήτητη κατοχή χώρα, στη γκρίζα περιοχή της «ευρωδραχμής», ή όπως αλλιώς θα ονομάσουν το κατοχικό νόμισμα που θα προσπαθήσουν να μας επιβάλουν, για να αποτελειώσουν τη λεηλασία. Το αν αυτή η «ράλλικη» δραχμή θα ενταχθεί στο νέο μαλακό ευρώ του Νότου, αν τελικά αυτό δημιουργηθεί ή όχι, μέλει να αποδειχθεί και εξαρτάται από το κατά πόσο θα μπορέσει η Ε.Ε. να αντέξει τις έσωθεν και έξωθεν πιέσεις και δεν διαλυθεί. Η ευρωζώνη πάντως όπως τουλάχιστον τη γνωρίσαμε αποκλείεται να αντέξει, βλέπετε τι γίνεται. Οι επόμενοι μήνες θα έχουν τεράστιο ενδιαφέρον.
Τα παραπάνω γνωρίζει πολύ καλά το ελληνικό κατεστημένο και η επίσημη προπαγάνδα ήδη προσανατολίζεται στο να αρχίσει να προετοιμάζει τον κόσμο στη προοπτική της νέας αυτής κατοχικής δραχμής, επιμένοντας στον εξορκισμό κάθε προοπτικής επιστροφής σε ΓΝΗΣΙΟ Εθνικό Νόμισμα!
Αυτό ειδικά τους καίει, γιατί με ανοικτό ένα τέτοιο ενδεχόμενο, το πάρτυ της λεηλασίας της χώρας και του κοινωνικού εξανδραποδισμού κινδυνεύει να τελειώσει άδοξα. Θα δούμε πως θα εξελιχθεί και που θα επικεντρωθεί η ρητορική της επίσημης προπαγάνδας το επόμενο διάστημα και θα θυμηθούμε τούτες τις γραμμές.
Τώρα γιατί οι περισσότεροι σοβαροί οικονομολόγοι που δεν επιχορηγούνται από κοινοτικά ή άλλα κονδύλια και είναι εκτός συστήματος ΜΜΕ και ένας αυξανόμενος με γεωμετρική πρόοδο αριθμός πολιτών ανεξάρτητα πολιτικής ή ιδεολογικής προέλευσης, στέκονται απέναντι και απαιτούν έξοδο της χώρας από τη ευρωζώνη και καθιέρωση Εθνικού νομίσματος, απλά θα μεταφέρω ως επίλογο ένα παλαιότερό μου σημείωμα:
«α. Γιατί είναι ο μόνος τρόπος για να υπάρξει επίσημη άρνηση Αναγνώρισης του χρέους και άρα παύση πληρωμής του, μέχρι να αποκατασταθεί η Συνταγματική και Πολιτική Νομιμότητα στη χώρα και η Ελλάδα μπορέσει να ασκήσει τα κυριαρχικά της δικαιώματα, ανατρέποντας στη πράξη τη θανατηφόρα σχέση τοκογλύφου - δανειστή και δανειζόμενου! Τούτο δεν μπορεί να συμβεί στα πλαίσια της ευρωζώνης, αφού μια άρνηση πληρωμής εντός του «ευρώ» θα σήμαινε αυτόματη διακοπή της όποιας ροής χρηματοδότησης της χώρας από την Ευρώπη και η επιστροφή πλέον σε εθνικό νόμισμα θα γίνονταν εκ των ενόντων υπό τους δυσμενέστερους δυνατούς όρους για τη χώρα και την ελληνική κοινωνία, χωρίς να την απαλλάξει τελικά, ούτε από το δυσβάστακτο Χρέος, ούτε από τις συνέπειες και την ίδια τη ξένη κατοχή. Εξ’ άλλου η συντεταγμένη, ακόμα και η «ανεξέλεγκτη» πτώχευση της χώρας και η έξοδός της από τη ζώνη του ευρώ σε ένα σύστημα «κατοχικής» δραχμής (ευρωδραχμή, ή κάτι άλλο), είναι από τα σενάρια που συζητούνται ευρύτατα και ημιεπίσημα σήμερα στα ξένα κέντρα λήψης των αποφάσεων και οι ντόπιοι «κουκουλοφόροι» τους είναι απολύτως πρόθυμοι και έτοιμοι να υλοποιήσουν. Ας τους προλάβουμε πριν μας προλάβουν!
Εάν και όταν η χώρα μπορέσει να ασκήσει τα κυριαρχικά της Δικαιώματα, τότε και μόνο τότε θα μπορούσε να υπάρξει σοβαρή διαπραγμάτευση με ίσους όρους με τους λεγόμενους δανειστές, για τη ποιότητα και το ύψος του χρέους και πιο κομμάτι του είναι δίκαιο, ηθικό και νόμιμο να πληρωθεί, με όρους που δεν θα στραγγαλίζουν την Ελληνική Κοινωνία και Οικονομία.
β. Γιατί είναι ο μόνος τρόπος να βγει η χώρα από τη βαθειά ύφεση και τη διαδικασία πλήρους καταστροφής της παραγωγικής της βάσης. Το να αποκτήσουμε ξανά εργαλεία άσκησης νομισματικής και δημοσιονομικής πολιτικής, ως τμήμα μιας ευρύτερης ανεξάρτητης Οικονομικής Πολιτικής προς όφελος του Λαού και του Τόπου, που με άφρονα και προδοτικό τρόπο η εθελόδουλη επιχειρηματική ελίτ και οι πολιτικοί λακέδες της παρέδωσαν σε υπερεθνικά κέντρα του διεθνούς και ευρωπαϊκού χρηματοπιστωτικού (βλέπε παρασιτικού) Κεφαλαίου, δηλαδή στη «κομισιόν» την Ευρωπαϊκή κεντρική Τράπεζα κτλ., είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την Οικονομική ανασύνταξη της χώρας με βάση τις δικές της δυνατότητες και τα συγκριτικά της πλεονεκτήματα.
Η εκμετάλλευση του συνόλου των ευκαιριών που παρουσιάζονται από τον διεθνή ανταγωνισμό, η αξιοποίηση των δυνατοτήτων του Ανθρώπινου δυναμικού της χώρας, του ορυκτού της πλούτου και των λοιπών πλουτοπαραγωγικών της πηγών, η ανασυγκρότηση της γεωργικής της παραγωγής, της κτηνοτροφίας, της αλιείας, της οικοτεχνίας, της βιοτεχνίας, αλλά και της βιομηχανικής της υποδομής, καθώς και του τουρισμού σε νέες βάσεις ανάδειξης της Ιστορικότητας του Τόπου με ταυτόχρονη εκμετάλλευση της υπεροχής του φυσικού της περιβάλλοντος, με ιδιαίτερη έμφαση στη προστασία του και όλα αυτά προς όφελος του ιδίου του Τόπου και του Λαού μας, δεν μπορεί να συμβεί στα πλαίσια της μέχρι τώρα πρόσδεσής της Ελλάδας σε μια οικονομική Ένωση, που δομήθηκε με τρόπο σχεδόν αποκλειστικής εξυπηρέτησης των συμφερόντων των εξ αντικειμένου πολύ ισχυρότερων χωρών και οικονομιών της Γερμανίας, της Γαλλίας κτλ., που επέβαλαν με όλες εκείνες τις οδηγίες και τους ρυθμιστικούς κανόνες στο όνομα δήθεν κοινών πολιτικών (π.χ. Κοινή αγροτική πολιτική) και σύγκλισης, τη διάλυση της παραγωγικής μας βάσης, προκειμένου να εξασφαλίσουν εσαεί την επικυριαρχία τους, μέσω των δικών τους πλεονασμάτων και των δικών μας ελλειμμάτων».
*Μέλος της Πολιτικής Επιτροπής του Ε.Πα.Μ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου