Η ελλάδα αντιστέκεται, τότε και τώρα

Αλήθεια και προπαγάνδα για τους εργαζόμενους στον Δημόσιο τομέα

Γράφει ο Γιάννης Περακάκης

           Σχεδόν με το ξέσπασμα της κρίσης το φθινόπωρο του 2009 μπήκαν στο στόχαστρο της κυβέρνησης και των ΜΜΕ ως κύριοι ένοχοι για την διόγκωση του χρέους και ενδεχόμενης χρεοκοπίας οι Δημόσιοι Υπάλληλοι. Το τι έχει ειπωθεί είναι σε όλους γνωστό. Κηφήνες, κοπρίτες, γενίτσαροι του συστήματος, κομματικός στρατός του ΠΑΣΟΚ κλπ. Δυστυχώς η αντίληψη που επικρατεί στην μεγάλη πλειοψηφία του κόσμου δεν διαφέρει σχεδόν καθόλου από τις κατευθύνσεις της κρατικής προπαγάνδας. Οι περισσότεροι έχουν υποκύψει στην δύναμη της πλύσης εγκεφάλου και πιστεύουν ότι όσο πιο μεγάλος αριθμός Δημοσίων υπαλλήλων απολυθεί τόσο πιό γρήγορα θα απαλλαγούμε από τα μνημόνια. Αυτή η τάση του κόσμου φαίνεται τόσο στις δημοσκοπήσεις όσο και στην καθημερινή συναναστροφή.

          Η κυβέρνηση και η ολιγαρχία έχουν προφανώς κάθε συμφέρον να υποδεικνύουν εξιλαστήρια θύματα. Η πλειοψηφία του λαού όμως πέφτει θύμα παραπληροφόρησης. Η αλήθεια ποτέ δεν αναφέρεται από την κυβέρνηση και τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης. Όλοι αυτοί δεν μιλούν ποτέ με νούμερα παρά μόνο με αφορισμούς όπως αυτόν του κ. Α. Λοβέρδου, ο οποίος με μία ξεκάθαρη φασιστική νοοτροπία (ασχέτως πολιτικών σκοπιμοτήτων) κατασυκοφάντησε τους εργαζόμενους στο δημόσιο λέγοντας ότι λόγω μονιμότητας ταλαιπωρούν χρόνια τώρα τον ελληνικό λαό.

         Οι τελευταίες εξελίξεις αναφέρουν ότι ετοιμάζονται μαζικές απολύσεις στον Δημόσιο τομέα μετά από ισχυρές πιέσεις της τρόϊκα. Παρουσιάζονται δε οι απολύσεις αυτές (ακούγονται νούμερα για εκατό με εκατόν πενήντα χιλιάδες) περίπου ως πανάκεια για την μείωση του χρέους και την αποφυγή της χρεοκοπίας.

11 Σεπτέμβρη 1973, η δολοφονία του Salvador Allende...

Γράφει ο Γιάννης Περακάκης

"Η ιστορία θα τους κρίνει. Ο Ραδιοσταθμός σε λίγο θα σιγήσει, η ήρεμη φωνή μου δεν θα φτάνει στα αυτιά σας.

Δεν πειράζει, θα εξακολουθείτε να με ακούτε. Θα εξακολουθώ να βρίσκομαι κοντά σας, τουλάχιστον η ανάμνησή μου. Θα με θυμάστε ως έναν άξιο άνδρα, αφοσιωμένο στο έθνος του. Ο λαός πρέπει να αμυνθεί όχι να θυσιαστεί. Να αρνηθεί την υποταγή, την ταπείνωση, την απώλεια των ηθικών αξιών.

Εργάτες της πατρίδας μου. Πιστεύω στην Χιλή και το πεπρωμένο της. Ότι θα ξεπεράσουμε αυτές τις πικρές, γκρίζες ώρες της προδοσίας. Ότι όπως γνωρίζετε, αργά η γρήγορα οι μεγάλες λεωφόροι θα ξανανοίξουν και ο ελεύθερος άνθρωπος θα τις διαβεί για να χτίσει μια καλύτερη κοινωνία.

Ζήτω η Πατρίδα! Ζήτω ο Λαός! Ζήτω οι εργάτες!

Αυτά είναι τα τελευταία μου λόγια. Είμαι σίγουρος πως η θυσία μου δεν είναι μάταια. Έχω την βεβαιότητα πως θα αποτελέσει τουλάχιστον ένα ηθικό μάθημα για την καταδίκη των κακούργων, των προδοτών, των επιόρκων."

Σαλβαδόρ Αλλιέντε, 11 Σεπτεμβρίου 1973 

Η τελευταία φωτογραφία του Σαλβδόρ Αλλιέντε λίγο πριν τον θάνατό του

       Εκλέχθηκε πρόεδρος της Χιλής το 1970 ως επικεφαλής της Λαϊκής Ενότητας. Το πρόγραμμα της Λαϊκής Ενότητας περιλάμβανε αναβάθμιση των συμφερόντων των εργατών, εφαρμογή της αγροτικής μεταρρύθμισης, αναδιοργάνωση της εθνικής οικονομίας σε δημόσιο, μικτό και ιδιωτικό τομέα, εξωτερική πολιτική διεθνούς αλληλεγγύης και εθνικής ανεξαρτησίας, καθώς και νέα θεσμική οργάνωση (ως λαϊκό κράτος) με την ίδρυση ενός ενιαίου σώματος αντιπροσώπων.  Ορισμένες χαρακτηριστικές μεταρρυθμίσεις κατά το πρώτο διάστημα της προεδρίας του Αλιέντε περιλάμβαναν την ανακατανομή εκατομμυρίων στρεμμάτων γης σε ακτήμονες ως μέρος της αγροτικής μεταρρύθμισης, αύξηση μισθών στις ένοπλες δυνάμεις, και παροχή δωρεάν γάλατος στα παιδιά. 

       Επειδή ο Αλιέντε είχε στο πρόγραμμα του να κρατικοποιήσει τα μεταλλεία χαλκού (τα οποία ανήκαν σε Αμερικάνους ιδιώτες) έπρεπε να ανατραπεί. Έτσι, ο Νίξον αποφασίζει να ανατρέψει τον Αλιέντε. Το έργο ανατίθεται στην C.I.A και οργανωτής του πραξικοπήματος επιλέγεται ο Χένρι Κίσινγκερ. Οι μυστικές υπηρεσίες των Η.Π.Α προσπαθούν να δωροδοκήσουν τον στρατό της Χιλής αλλά ο αρχηγός των ενόπλων δυνάμεων, Ρενέ Σνάιντερ ήταν πιστός στο σύνταγμα και η πρώτη απόπειρα πραξικοπήματος απέτυχε. Ο Σνάιντερ βρέθηκε δολοφονημένος λίγες μέρες μετά.      

        Την Τρίτη, 11 Σεπτεμβρίου 1973 γίνεται συγχρονισμένη επίθεση από ξηρά και αέρα στο προεδρικό μέγαρο. Η δημοκρατία καταλύεται και στην εξουσία ανεβαίνει ο Πινοτσέτ υπό τις επεφημίες και την στήριξη των πιο αντιδραστικών θεωρητικών του νεοφιλελευθερισμού. 

       Στον πρώτο χρόνο εφαρμογής της «θεραπείας» που χορήγησαν αυτοί οι υπερφιλελεύθεροι ζηλωτές, η οικονομία της Χιλής σημείωσε ύφεση της τάξης του 15%, ενώ ο δείκτης ανεργίας -ο οποίος ήταν μόλις 3% υπό τη δημοκρατική κυβέρνηση της Λαϊκής Ενότητας του Σαλβαδόρ Αλιέντε- αναρριχήθηκε στο 20%! Το 1988, μετά από δεκαπέντε χρόνια υπερφιλελεύθερων πειραμάτων, το 45% των Χιλιανών βρέθηκε κάτω από το όριο της φτώχειας.

"Δεν υπάρχει κανένας λόγος να παρακολουθήσουμε τον τρόπο που μια χώρα μεταβάλλεται σε κομμουνιστική εξαιτίας της ανευθυνότητας των ίδιων των κατοίκων της, χωρίς να λάβουμε ανάλογα μέτρα."

Δρ. Χένρι Κίσινγκερ

Σκοπιμότητα, ηλιθιότητα ή φασισμός ;

«το ένα εκατομμύριο δημοσίων υπαλλήλων που ταλαιπωρούν 10 εκατομμύρια πολίτες, με τη βεβαιότητα ότι ο δημόσιος τομέας είναι ισόβιος, μας έφτασαν εδώ που μας έφτασαν».

Αυτά δήλωσε χθές 7/9/2011 στην Βουλή ο υπουργός υγείας κ. Α. Λοβέρδος.

         Αν οι δηλώσεις του προέρχονται από ηλιθιότητα - που δεν το νομίζουμε - τότε δεν είναι δική μας αρμοδιότητα αλλά των παλαιών και μελλοντικών ψηφοφόρων του.

         Επίσης δεν μας αφορούν οι σκοπιμότητες της δήλωσης του κ. Λοβέρδου. Ούτε θα μπούμε στην ουσία των δηλώσεών του. Δεν θα παραθέσουμε στοιχεία που αποδεικνύουν ότι μόνο οι δημόσιοι υπάλληλοι δεν φταίνε για την κρίση χρέους. Εκείνο που μας ενδιαφέρει είναι η αλλαγή του τρόπου αντιμετώπισης των δημοσίων υπαλλήλων. Η κυβέρνηση ξεπέρασε πλέον το στάδιο της αυταρχικής συμπεριφοράς απέναντι στους εργαζόμενους στον δημόσιο τομέα.  Όταν δεν μπορείς να πείσεις κάποιους για την ορθότητα την πολιτικής σου με επιχειρήματα τότε καταφεύγεις στον αυταρχισμό. Αυταρχισμός που εκφράστηκε με απειλές για απόλυση όσων υποτίθεται ότι δεν αποδίδουν ή όσων αρνούνται βίαιη μετάταξη, επιβλήθηκε με αύξηση των ωρών εργασίας, με υποβάθμιση της προσφοράς των εργαζομένων και με την υπόδειξή τους ως αποκλειστικά υπευθύνων για τις δισλειτουργίες του Δημόσιου τομέα.          

        Τώρα η κυβέρνηση δια του κ. Λοβέρδου περνά στο επόμενο στάδιο. Αυτό της επαναφοράς της ναζιστικής θεωρίας περί συλλογής ευθύνης. Οι δημόσιοι υπάλληλοι είναι αποκλειστικοί υπεύθυνοι για την κρίση χρέους της χώρας και είναι όλοι  υπεύθυνοι. Και σύμφωνα με την λογική αυτή οι υπόλοιποι πολίτες πρέπει να στραφούν  εναντίον τους αν θέλουν να πάψουν να ταλαιπωρούνται. Αυτό που μένει πλέον να κάνουν οι υγιείς πολίτες  είναι να επιβάλουν στα μιάσματα του έθνους να φορούν περιβραχιόνια ώστε να είναι εύκολος ο εντοπισμός και η διαπόμπευσή τους. Σε επόμενο στάδιο θα έρθει και η οικονομική εξόντωσή τους. Σας θυμίζει τίποτα από Όργουελ  η όλη ιστορία; Όχι βέβαια.  Είναι απονομή δικαιοσύνης για τα δεινά που έφεραν στον τόπο. Έτσι λειτουργεί πλέον η δημοκρατία στην εποχή του ΔΝΤ.

Γιάννης Περακάκης

Συρρίκνωση του ΑΕΠ κατά 7,3% στο β' τρίμηνο του 2011

       Αποκαρδιωτική παραμένει η εικόνα της ελληνικής οικονομίας, βάσει των διαθέσιμων στατιστικών στοιχείων. Το Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν συρρικνώθηκε κατά 7,3% στο β' τρίμηνο του έτους, σε σχέση με το αντίστοιχο περυσινό διάστημα. Την ίδια στιγμή, ο αριθμός των καταγεγραμμένων ανέργων διαμορφώθηκε τον Ιούνιο σε 793,685 άτομα, δηλαδή στο 16% του εργατικού δυναμικού. 

      Υπενθυμίζουμε ότι ο υπουργός οικονομίας κ. Ε. Βενιζέλος είχε δηλώσει πριν είκοσι περίπου  μέρες ότι ή ύφεση για το 2011 θα κλείσει γύρω στο 5%, έναντι 3,5% που είχε προϋπολογισθεί. 

       Εμείς δεν έχουμε παρά να εκδηλώσουμε τον θαυμασμό μας για τις επιτυχείς προβλέψεις του κ. Βενιζέλου, αφού  με τα νέα μέτρα που ανακοίνωσε προχθές ενισχυμένα και από την εφαρμογή των μέτρων του μεσοπρόθεσμου, είναι σίγουρη πλέον η ανάκαμψη της οικονομίας στο υπόλοιπο του 2011 ώστε να εξαλείψει τις κακές επιδόσεις του β' τριμήνου και να δικαιώσει πανηγυρικά τις εκτιμήσεις του υπουργού οικονομικών.

       Πεδίον δόξης λαμπρόν λοιπόν για τον κ. Βενιζέλο και την κυβέρνηση των μεγάλων προοδευτικών μεταρρυθμίσεων. Και να μην ξεχάσουμε να αναφέρουμε την τεράστια ήττα που υπέστη ο Δ. Καζάκης, ο οποίος μόλις πριν δέκα μέρες εκτίμησε ότι η ύφεση για το 2011 θα ξεπεράσει το 7,5%. Αλλά ποιός μπορεί πλέον να συγκριθεί με το τεράστιο πολιτικό και οικονομικό ανάστημα του κ. Βενιζέλου;

Γιάννης Περακάκης

(το σκίτσο το βρήκαμε στο blog antistachef)

Είναι επικίνδυνο να έχεις δίκιο όταν η εξουσία έχει άδικο

      Γράφει ο Γιάννης Περακάκης

    

    Όταν πριν λίγες μέρες ξεκινήσαμε αυτό το ιστολόγιο είχαμε βάλει σαν υπότιτλο "Είναι επικίνδυνο να έχεις δίκιο όταν η εξουσία έχει άδικο". Δεν πέρασε ούτε μία εβδομάδα και τα γεγονότα ήρθαν να μας επιβεβαιώσουν. Αιτία είναι η έκθεση του Γραφείου Προϋπολογισμού του Κράτους, υπηρεσίας που εποπτεύεται από την Βουλή. 

       Ποιός έχει δίκιο σ' αυτή την περίπτωση;  Το γραφείο προϋπολογισμού δεν κάνει δα και καμμιά επαναστατική αποκάλυψη. Εκθέτει αυτά που λίγο-πολύ γνωρίζουν  όλοι όσοι ασχολούνται στοιχειωδώς με τα οικονομικά. Τι λέει δηλαδή. Λέει ότι το έλλειμμα θα είναι φέτος μεγαλύτερο κατά 1% του ΑΕΠ από αυτό που είχε προϋπολογισθεί. Και που oφείλεται αυτό;  

     Αποδίδεται αφ' ενός σε μείωση εσόδων λόγω δυσμενών παραγόντων όπως σημαντική μείωση εισοδημάτων κυρίως μισθωτών και συνταξιούχων,  αύξηση ΛΑΦΚΑ που προκαλεί μείωση εσόδων από τον φόρο εισοδήματος, μείωση απασχόλησης, μεγαλύτερη ύφεση, μείωση εισαγωγών (πτώση εσόδων 44%), πτώση ζήτησης αυτοκινήτων (66,9%) και ακινήτων (23,9%), κάμψη κατανάλωσης υγρών καυσίμων (17,3%), περιορισμός στη χρήση κινητών τηλεφώνων (21,9%), καθώς και οι περιορισμένες συναλλαγές στο Χρηματιστήριο.

    Επίσης αποδίδεται και σε αύξηση των δαπανών λόγω π.χ. των αυξημένων κατά 33,2% επιχορηγήσεων των Ασφαλιστικών Ταμείων -κυρίως ΙΚΑ, ΟΓΑ και ΟΑΕΕ, ελλείψει ανάπτυξης και απασχόλησης, αλλά και απόρροιας της μείωσης των μισθών, αύξησης επιχορηγήσεων στον ΟΑΕΔ για επιδόματα ανεργίας, περαιτέρω επιχορηγήσεων στα νοσοκομεία κλπ.

     Ε δεν νομίζω να υπάρχει κανείς σοβαρός οικονομολόγος που να μην ήξερε εκ των προτέρων  ότι τα μέτρα λιτότητας και ο στραγγαλισμός της αγοράς θα οδηγούσαν σε αυτό ακριβώς το αποτέλεσμα. Και ούτε θα αμφέβαλε κανείς ότι το χρέος θα φτάσει στο τέλος του 2011 το 172% του ΑΕΠ, όπως προβλέπει η έκθεση του Γραφείου Προϋπολογισμού. Και ούτε περιμέναμε βέβαια την εν λόγω έκθεση για να καταλήξουμε στο προφανές συμπέρασμα ότι ενισχύονται πλέον οι αμφιβολίες των αγορών για την επιτυχία του Μεσοπρόθεσμου ΠΔΣ και για την ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας. Στοιχειώδεις διαπιστώσεις δηλαδή. (Βέβαια υπήρχαν και μερικοί "γραφικοί" τύποι όπως ο Δ. Καζάκης που αυτά τα έχουν προβλέψει εδώ και ενάμισυ χρόνο, αλλά αυτοί κατατάσσονται στους υπονομευτές της εθνικής προσπάθειας για την σωτηρία της χώρας).

    Έχει η εξουσία άδικο; Η κυβέρνηση δεν μιλά ποτέ με νούμερα. Τα νούμερα είναι αδιάψευστος μάρτυρας της αποτυχίας της πολιτικής της. Για τον λόγο αυτό η προπαγάνδα της εξουσίας αναφέρεται μονίμως σε διογκωμένο δημόσιο τομέα, σε κακομαθημένους πολίτες, σε σπάταλο κράτος, σε ανάγκη γενικόλογων αλλαγών, σε συγκινητικές προσπάθειες του πρωθυπουργού ώστε να μην ζήσει η ελληνική οικογένεια την πτώχευση της χώρας, σε συνταξιούχους που χαρίζουν την σύνταξή τους για να σωθεί η πατρίδα και σε πιστόλια πάνω στο τραπέζι (όχι όμως και για τις συμφωνίες και συναλλαγές που γίνονται κάτω από το τραπέζι). Ποτέ δεν αναφέρεται  σε νούμερα. Το μοναδικό στοιχείο που έχει δόσει ο υπουργός οικονομικών είναι για την πορεία της ύφεσης, την οποία προσδιόρισε κοντά στο 5% (αντί 3,5% που είχε προϋπολογισθεί). Ο Δ. Καζάκης βέβαια την υπολογίζει σε πάνω από 7% - βάζετε στοίχημα ποιός θα έχει δίκιο στο τέλος; 

     Ποιό ήταν το αποτέλεσμα; Ο κ. Βενιζέλος καταλόγισε απειρία και ανευθυνότητα στο Γραφείο προϋπολογισμού σε αντιδιαστολή με την εμπειρία των υπεύθυνων διεθνών οργανισμών (όπως η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, το ΔΝΤ και ο ΟΟΣΑ). Η εμπειρία και η υπευθυνότητα του ΔΝΤ βέβαια αποδεικνύεται από τις επίσημες ανακοινώσεις του ακόμα και το 2009, όπου εκθείαζε την αναπτυξιακή προοπτική της Ελλάδας και την ικανότητά της να βγει σχεδόν αλώβητη από την παγκόσμια κρίση!  Επίσης ο κ. Βενιζέλος πρότεινε να βασιζόμαστε στις (πάντα) υπεύθυνες και εθνικές ανεξάρτητες αρχές όπως η Τράπεζα της Ελλάδος. Εδώ η επιστήμη σηκώνει τα χέρια. Ως γνωστόν η Τράπεζα της Ελλάδος ούτε εθνική αρχή είναι ούτε ανεξάρτητη. Βλέπετε η εξαπάτηση του ελληνικού λαού δεν έχει όρια. 

    Είναι προφανές ότι η κα Σάββα (επικεφαλής του Γραφείου) θα ήταν και υπεύθυνη  και έμπειρη αρκεί οι διαπιστώσεις της να τροφοδοτούσαν τις σκοπιμότητες και τις πολιτικές φιλοδοξίες του κου Βενιζέλου. 

     Έτσι ο υπουργός οικονομικών και αντιπρόεδρος σε μία ακόμη επίδειξη δύναμης και απαξίωσης του ρόλου του κοινοβουλίου (τον οποίο υποτίθεται ότι υπερασπίζονται η κα Τρέμη και ο κος Πρετεντέρης εξαπολύοντας μύδρους κατά των αγανακτισμένων διαδηλωτών) επικοινώνησε με τον Πρόεδρο της Βουλής για να απαιτήσει ουσιαστικά την αποπομπή της κας Σάββα. Ο κος Πετσάλνικος βέβαια δεν θεώρησε εαυτόν ικανό να υπερασπιστεί την υφισταμένη του, προφανώς διότι ήταν απασχολημένος με τον κουμπαρά για την μείωση του χρέους και εξάλλου είχε να καθαρογράψει και την απόφαση της Βουλής για την αθώωση όλων των εμπλεκομένων στο σκάνδαλο της SIEMENS.

    Tώρα ο κος Βενιζέλος είναι πλέον ελεύθερος να συνεχίσει την ίδια οικονομική πολιτική που μας έχει χαρίσει μέχρι τώρα τόσες επιτυχίες αφού η κα Σάββα (την οποία άδειασε και ο πρώην τσάρος της οικονομίας) αναγκάστηκε σε παραίτηση, εξέλιξη η οποία θα κάνει το χρέος της Ελλάδας βιώσιμο και θα αποκαταστήσει την αξιοπιστία της χώρας και που αποδεικνύει βέβαια με τον πιό απαίσιο τρόπο πως άνθρωποι με αξιοπρέπεια μπορούν να εξουδετερωθούν μόνο και μόνο από πολιτικές μικροσκοπιμότητες και μωροφιλοδοξίες.

     Γιαυτό επαναλαμβάνουμε ότι "είναι επικίνδυνο να έχεις δίκιο όταν η εξουσία έχει άδικο".