Του ΠΑΝ. ΛΑΦΑΖΑΝΗ
Πρέπει να πέσουν όμως από τα αριστερά, για προοδευτικές και σοσιαλιστικές εξελίξεις και όχι από τα δεξιά για να επιβεβαιωθούν κατάπτυστες συμφωνίες όπως της 26ης Οκτωβρίου και για να συνεχιστεί και να βαθύνει η μνημονιακή ευρω-λεηλασία της χώρας.
Ο Γ. Παπανδρέου πρότεινε δημοψήφισμα για τη δανειακή σύμβαση ως ύστατη μάταιη πράξη πολιτικής του επιβίωσης. Η πρόταση για δημοψήφισμα μόλις ακούστηκε, ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων από σύσσωμο το δεξιό μπλοκ αλλά και τις πιο ακραίες μνημονιακές δυνάμεις του ευρω-μονοδρόμου στην κυβέρνηση και στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ.
Οι δυνάμεις αυτές επιδιώκουν πάσει θυσία, να ματαιώσουν το δημοψήφισμα, ανεξαρτήτως ερωτήματος, διότι τρέμουν το διαφαινόμενο μεγαλειώδες “ΟΧΙ” του ελληνικού λαού το οποίο θα σάρωνε τρόικα, μνημόνια, ένα άδικο και μη βιώσιμο χρέος, το ευρώ και ίσως επέτεινε τη διάλυση της ευρωζώνης, προκαλώντας ένα ντόμινο προοδευτικών εξελίξεων, ιδιαίτερα στην ευρωπεριφέρεια!
Η απάντηση σήμερα στην ιστορική τραγωδία που αντιμετωπίζει η χώρα και ο ελληνικός λαός δεν είναι ούτε οι πραξικοπηματικές κυβερνήσεις εθνικής μνημονιακής συνεννόησης ούτε η παράταση ζωής της σημερινής κυβέρνησης ή μεταβατικής κυβέρνησης για να κυρωθεί από την παρούσα Βουλή η κατάπτυστη συμφωνία της 26ης Οκτωβρίου.
Καμία κυβέρνηση μνημονιακής συνεννόησης ούτε η παρούσα Βουλή, νομιμοποιούνται να κυρώσουν την απαράδεκτη συμφωνία.
Εδώ που έχουν φτάσει τα πράγματα η προτιμότερη επιλογή είναι δημοψήφισμα, εδώ και τώρα, με ερώτημα αν θέλει ο λαός ή όχι τη συμφωνία της 26ης Οκτωβρίου.
Αλλά και αν το ερώτημα είναι παραμονή της χώρας μέσα στο ευρώ ή όχι, και με αυτό το ερώτημα θα μπορούσε να γίνει δεκτή η πρόκληση του δημοψηφίσματος, αφού η δημοψηφισματική ακύρωση της συμφωνίας της 26ης Οκτωβρίου δεν θα μπορούσε να επισυμβεί χωρίς να έχει ως συνέπεια την έξοδο της χώρας από το ευρώ.
Η Αριστερά πρέπει να εγκαταλείψει τη συναίνεση, με οποιαδήποτε παραλλαγή, γύρω από το ευρώ, το οποίο συνιστά παράγοντα αδιεξόδου και επιδείνωσης της κρίσης στη χώρα μας!
Η διενέργεια εθνικών εκλογών, εδώ που φτάσαμε, ασφαλώς είναι ένα αίτημα. Οι εκλογές όμως θα πρέπει να επακολουθήσουν του δημοψηφίσματος, στο οποίο ο λαός με την ψήφο του θα έχει ξεκαθαρίσει το τοπίο σχετικά με την τρόικα, τα μνημόνια και τις δανειακές συμβάσεις.
Γιατί δεν είναι δυνατόν μέσα από εκλογές να βγει, με επίπλαστο τρόπο, μια νέα μνημονιακή κοινοβουλευτική πλειοψηφία, με διαφορετικούς από τους σημερινούς εσωτερικούς συσχετισμούς, την ώρα που η συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού είναι κατά της τρόικας, των μνημονίων, των συμφωνιών τύπου 26ης Οκτωβρίου και των τροϊκανών δανειακών συμβάσεων, με όσα τις συνοδεύουν και τις καλύπτουν ως ομπρέλα.
Διέξοδος είναι οι αγώνες του λαού, η συμπαράταξη της Αριστεράς και να μιλήσουν τώρα οι πολίτες με το ευθύ ερώτημα, “ναι ή όχι στα μνημόνια και τις δανειακές συμβάσεις”. Αυτός είναι ο δρόμος για να φύγει ο Γ. Παπανδρέου και η κυβέρνησή του, να σταματήσουν τα κυβερνητικά πραξικοπήματα αλλά και τα πραξικοπήματα που τεκταίνονται από το παρασκήνιο τώρα για να παραχαράξουν τη λαϊκή αντιμνημονιακή βούληση.
Πέμπτη, 3 Νοεμβρίου 2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου